Terrorgheist część II

Powolutku maluję terrorgheista. Początkowo zamierzałem używać do tego aerografu, jednak poza nałożeniem podkładu okazało się to niemożliwe. Źle zaplanowałem prace, malowanie aerografem zmontowanego modelu przekracza moje umiejętności, podejrzewam zresztą, że w ogóle nie wchodzi w grę. Nic to, mądry Polak po szkodzie, pomaluję tak drugą wersję tego modelu, czyli smoka-zombie, bo tego, rzecz jasna, też kiedyś zrobię. Nawiasem mówiąc, znalazłem bardzo porządny poradnik dotyczący malowania terrorgheista aerografem, będę miał więc skąd ściągać. Wracając do samego stwora. Malowanie zacząłem od jego rozkładających się wnętrzności. Przyjąłem, że widoczne za żebrami klatki piersiowej elementy to gnijące ciało i rozkładające się włókniste mięśnie. Z kolorami poszedłem ciut na żywioł. Po pierwsze, wnętrzności nie będą specjalnie widoczne - częściowo zasłaniają je kości klatki piersiowej, częściowo skóra szyi. Po drugie, swoje dołożą też nogi, skrzydła i podstawka. I w sumie nawet dobrze, że element ten będzie nieco ukryty, okazało się bowiem, że jego dokładne pomalowanie jest mocno utrudnione nawet przy malowaniu pędzlem. Żebra, fragmenty skóry i ułożenie względem siebie poszczególnych malowanych części bardzo utrudnia precyzyjne dotarcie czubkiem włosia i malowanie. Starczy powiedzieć, że do niektórych miejsc miałem ciężko dostać się nawet tylko po to, by pomalować je na kolor podstawowy. A skoro już o kolorach mowa - podstawa to Hormagaunt Purple, na co poszedł dość obfity wash Magenta Ink (stary produkt Citadel). Po wyschnięciu miejscowy, aczkolwiek dośc rozległy wash Skaven Brown (jeszcze starszy produkt Citadel). oba wspomniane specyfiki mają bardzo intensywną pigmentację, dlatego zostały mocno rozwodnione. Po wyschnięciu rozjaśnienia były robione Hormagaunt Purple, Codex Grey i - ostatecznie - kilkoma bardzo rozwodnionymi warstwami Graveyard Earth. Ostatnim etapem będzie nałożenie jeszcze delikatnego washa zrobionego z jakiegoś zielonkawego koloru. Dzięki temu uzyskam, mam nadzieję, efekt psującego się mięsiwa. Do końca prac nad rozkładającym się ciałem jednak jeszcze daleko. Na zdjęciach widać stan obecny - nie prezentują się najlepiej, ale są mocno powiększone, a zanim potwór będzie gotowy, posprzątam po sobie te wszystkie plamy;). Do zrobienia zostało też podkreślenie niektórych detali innymi kolorami. Potem - może od jutra - zacznę zajmować się kośćmi i skórą.