piątek, 19 czerwca 2015

Z otchłani czasu: sławne oddziały - Jaszczuroludzie - najeźdźcy Karnaca | From the abyss of time - Regiments of Renown: Karnac's Lizardmen Raiders

Kiedy krasnoludy wybudowały górskie miasto Caraz-A-Carak na wschodzie Starego Świata, ich dzieło było największą, najcudowniejszą i najtrudniejszą do zdobycia fortecą na całym świecie. Jej komnaty i sale otwierały się wprost do serca góry i sięgały głęboko ku jej korzeniom. Krasnoludy nie miały pojęcia, że kopanie głębokich szybów doprowadzi ich do jeszcze głębszych, rozleglejszych i niewyobrażalnie starszych jaskiń, skrytych pod górami.

W jaskiniach tych żyło wiele podłych istot. Krasnoludy nie wiedziały, że spod ich stóp ruszy niepowstrzymana fala mordu i krwi. Wkrótce niższe sale Krasnoludzkiego Królestwa stały się miejscem łowów Jaszczuroludzi, spośród których najbardziej niebezpiecznym był jaszczur znany krasnoludom pod imieniem Karnac. Był on przywódcą dzikiej bandy jaszczuroludzi, wśród których walczył także straszny zwierz o imieniu Huris. Starcia krasnoludów z jaszczuroludźmi ciągnęły się niemal sto lat, sala po sali, poziom po poziomie. Jaszczuroludzie okazali się jednak zbyt silni, co więcej, żywiac się mięsem zabitych i pijąc krew schwytanych, stali się jeszcze mocniejsi. W końcu krasnoludy porzuciły nadzieję odbicia najniższych poziomów i odcięły je, zasypując prowadzące do nich tunele. Co stało się z Karnakiem, Hurisem i Jaszczuroludźmi, można sobie tylko wyobrazić.

WYPOSAŻENIE: Jaszczuroludzie uzbrojeni są w długie łuki, noszą zazwyczaj dwa ozdobne kołczany. Dodatkowo, każdy z nich ma też co najmniej dwa miecze, a często także kamienną maczugę. Każdy wojownik nosi również tarczę.
ZAWOŁANIE BOJOWE: Przed walką stwory te zaczynają syczeć i warczeć, a im głośniej to robią, tym większa jest ich żądza krwi, w końcu zaś rzucają się na swych nieszczęsnych wrogów.
DOKONANIA: W głownej komnacie 142 poziomu Karnac zabił, a następnie pożarł, tuzin krasnoludzkich wojowników, wśród nich Baluka Żelaznopiąstnego, następcę tronu. Przez wiele tygodni w salach fortecy dały się potem słyszeć odgłosy złego trawienia.
TARCZE: Tarcze, których używają te istoty, wykonane są ze skóry jakichś jaskiniowych gadów, mają kolor zielony lub szary.
SZATY: Barwy samych jaszczuroludzi są zróżnicowane, od przytłumionych brązów do jaskrawych czerwieni i błękitów. Sam Karnac jest biały, Huris jest zielony. Większość wyposażenia jest czarna, natomiast najbardziej rozpowszechnionym metalem jest albo miedź, albo jej stopy, w rodzaju brązu lub mosiadzu. Jaszczuroludzie czasami korzystają ze zdobytych pancerzy krasnoludzkich, które często wykonane są z żelaza. Huris nosi bardzo charakterystyczny hełm, niegdyś należący do krasnoludzkiego wojownika. Jest teraz jednak tak bardzo pogięty, że mniej więcej pasuje na jaszczurczą głowę.
UWAGA: Skóra jaszczuroludzi jest tak twarda, że traktuje się ją jak kolczugę.



When the Dwarfs built the mountain city of Caraz-A-Carak in the East of the Old World, they created the largest, most wonderful and impregnable fortress the world was ever to see. Its chambers and halls opened into the heart of the mountain and deep into its roots. Unknown to the Dwarfs their tunnellings were to lead them into the still vaster, still deeper and unfathomably more ancient caverns below the mountains.

Within these caverns dwelt many foul creatures. Little did the Dwarfs guess of the blood-letting and savagery that was to rise from beneath their feet. Soon the lower passages of the Dwarf Kingdoms became the hunting grounds of the perilous Lizardmen, the most feared of whom was the reptile known to the Dwarfs as Karnac, leader of a savage band of Lizard men including the dread animal called Huris. For almost a hundred years the Dwarfs battled against the Lizardmen, chamber by chamber and level by level. But the Lizardmen proved too strong, and grew ever stronger as they feasted upon the flesh of the slain and drank the blood of their doomed captives. Eventually the Dwarfs gave up hope of ever recovering the lower levels, and sealed them off by collapsing the connecting passages. What then became of Karnac, Huris and the Lizardmen can only be imagined.

EQUIPMENT: The Lizardmen carry a Long bow and usually two large decorated quivers. Each Lizardman has in addition at least two swords, and often a stone club as well. Each warrior carries a shield.
BATTLECRY: Before battle these creatures raise up a great noise of hissing and snarling, as the cry gets louder and louder the Lizardmen's thirst for blood reaches an uncontrollable level, and they fall upon their unfortunate enernies.
DEEDS: In the main chamber of the 142nd level Karnac slew and subsequently ate a dozen Dwarf warriors, including Baluk Ironfist, the heir to the Kingship. After this occasion his howls of indigestion echoed throughout the fortress for many weeks.
SHIELD: The shield carried by these troops is made from the hide of some underground reptile, and is of mottled grey or green colour.
UNIFORMS: The colours of the reptiles themselves vary from dull browns to sparkling reds and blues. Karnac himself is white. Huris is green. Most of the equipment carried by thesec reatures is black, whilst the commonest metal used by the lizardmen is either copper or a copper alloy such as brass or bronze. Lizardmen sometimes use captured Dwarf armour, which is often iron. Huris wears a very distinctive helmet, which formerly belonged to a Dwarf warrior, but has been beaten so that it more or less fits his reptilian head.
NOTE:Lizardmen have tough, scaly skins, which counts as mail armour.

5 komentarzy:

  1. Kolejny ciekawy post. Jak zwykle, z niecierpliwością czekam na kolejne!

    OdpowiedzUsuń
  2. Dzięki za każdorazowy komentarz:) Sławnych oddziałów jeszcze trochę zostało, a potem wygrzebię coś nowego z głębin Starego Świata:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Czekam z niecierpliwością :)
    I jak już kiedyś wspominałem, częstotliwość wpisów mogłaby być większa ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Z Królami Grobowców jest ten problem, że jest to relatywnie niedawny nabytek świata GW. Cóż to jest, 15 lat..;)
    Ale spróbuję poszukać czegoś interesującego...

    OdpowiedzUsuń

Z wielką przyjemnością czytam zawsze wszystkie komentarze - pozytywne i negatywne, choć co do tych ostatnich wolałbym, by były merytoryczne. Zostaw ślad swojej obecności komentując lub dodając blog do listy obserwowanych.

I always read all comments with great pleasure - both positive and negative ones. Speaking about negatives - please be constructive and let me improve my blog. Comment or follow my blog.

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.